Μετά τον ανασχηματισμό τί;

Πυκνά γεγονότα, πολιτικά, προσωπικά και υπηρεσιακά, δεν μου επέτρεψαν τον χρόνο για αναρτήσεις το διαρρεύσαν διάστημα. Έτσι σήμερα, που ξανανοίγω το ιστολόγιό μου, έχουμε νέα σύνθεση της Κυβέρνησης. Και να οι δικές μου παρατηρήσεις:

1. Ευτυχώς δεν έχουμε δικομματική ή πολυκομματική κυβέρνηση, ακόμα καλύτερα δεν έχουμε κυβέρνηση "εθνικής σωτηρίας". Η δημοκρατική αρχή επιβάλλει την διακυβέρνηση από το κόμμα της πλειοψηφίας (εφ' όσον υπάρχει τέτοιο) ή εκλογές! Το βάρος της διακυβέρνησης είναι συχνά ασήκωτο, αλλά δεν μπορείς να το μοιραστείς χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση. Δηλαδή δεν είναι όπως όταν χωρίζεις, που βάζεις Καζαντζίδη και μοιράζεσαι τον πόνο σου με φίλους...

ΕΚΔΔΑ: Επανόρθωση και ...νέες απορίες!

Σε προηγούμενη ανάρτησή μας, υπό τον τίτλο   "Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης: Ζητείται υπευθυνότητα " είχαμε ψέξει την ηγεσία του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ) για την βιαστική της εξαγγελία στον Τύπο της 17ης Μαΐου περί διεξαγωγής του εισαγωγικού διαγωνισμού εντός των δύο προσεχών μηνών. Μάλιστα είχαμε τονίσει ότι η ανακοίνωση αυτή, πέρα από τις προθέσεις του ανακοινώσαντος, είχε κινητοποιήσει τους πιθανούς υποψηφίους, εκθέτοντάς τους σε κίνδυνο εκμετάλλευσης από τα ποικιλώνυμα "φροντιστήρια".
Σε σημερινή επικοινωνία μας με την ηγεσία του Κέντρου μας εδηλώθη ότι η ανακοίνωση αυτή είχε γίνει καλή τη πίστει και με δεδομένο ότι το ΕΚΔΔΑ ήταν θεσμικά έτοιμο για τον διαγωνισμό, μέχρι λεπτομερειών!

Χωρίς σχόλια...

Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης: Ζητείται υπευθυνότητα!

Η (ενιαία ξανά) Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης έρχεται ως συνέχεια του λειτουργούντος από το 1985 εκπαιδευτικού μηχανισμού παραγωγής στελεχών υψηλής εξειδίκευσης και (υποτίθεται) ταχείας ιεραρχικής εξέλιξης για το ελληνικό Δημόσιο. Ταυτόχρονα η Σχολή αποτελεί επαγγελματική διέξοδο κύρους για νέους και νέες επιστήμονες, οι οποίοι περιμένουν πώς και πώς κάθε προκήρυξη διαγωνισμού, μιάς και ο διαγωνισμός αυτός εδώ και 26 χρόνια (πολύ πριν το ΑΣΕΠ) έχει καταγραφεί στην κοινή συνείδηση ως σπάνιο δείγμα αξιοπιστίας, αντικειμενικότητας και αξιοκρατίας.

Οι αγανακτημένοι και οι ερωτευμένοι ελέφαντες

Μέχρι και ο αυτόματος διορθωτής του κειμενογράφου μου, μου υποδεικνύει ότι το …ορθό είναι «αγανακτισμένοι». Ωστόσο ρήμα ελληνικό «αγανακτίζω» δεν υπάρχει. Το ρήμα είναι «αγανακτώ» και συνεπώς αυτός που αγανακτεί είναι «αγανακτημένος».

«Ψιλά γράμματα», θα μου πείτε. Αλλά αντιτείνω ότι και η ανορθογραφία είναι ένα από τα συμπτώματα της γενικευμένης κρίσης στην ελληνική κοινωνία. Η οποία, από την αρχική συγκρότηση της σε εθνικό κράτος «επέλεξε» να απεμπολήσει το στημόνι της κοινωνικής της συνοχής και της διαχρονικής της ταυτότητας και να προσγραφεί στον μακρύ κατάλογο των κρατών – επαιτών της Δύσης. Είναι μοιραία η κατάληξη του να αισθάνεται (και να είναι πλέον) «ανάδελφη».

Από την "Διαύγεια" στην διαφάνεια, είναι μακρύς ο δρόμος

Πληθαίνουν οι καταγγελίες πως διάφοροι φορείς του Δημοσίου περιγράφουν συστηματικά την νομοθεσία περί υποχρεωτικής ανάρτησης των πράξεών τους στο διαδίκτυο (Πρόγραμμα "Διαύγεια"), επαναλαμβάνοντας πρακτικές "δοκιμασμένες" επί δεκαετίες κατά την άσκηση διοίκησης με την ...χάρτινη διαδικασία: Υποβολή την τελευταία στιγμή, οριακά μέσα στις προσθεσμίες κλπ. Μάλιστα υπάρχουν αρκετοί τόσο θρασείς ώστε να μην αναρτούν καθόλου και πάντως όχι στην τασσόμενη προθεσμία τις πράξεις τους!
Και βέβαια δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να καταλάβει κανείς ότι οι μη (ορθά και σύννομα) αναρτώμενες πράξεις αφορούν σε ρουσφέτια και ρουσφετάκια.
Εν προκειμένω βέβαια το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το "ποιός θα κρεμάσει το κουδούνι στην γάτα", ήγουν ποιός θα εποπτεύσει την εφαρμογή και βέβαια θα επιβάλει τις κυρώσεις. Σύμφωνα με τις καταγγελίες (διάβασε την πολύ κατατοπιστική ανάρτηση
http://www.diorismos.gr/Dpages/news/viewnews.php?nid=10310&spec=job&type=1 ) το Υπουργείο Εσωτερικών αδυνατεί...
Φαίνεται ότι στην Βασιλίσσης Σοφίας εξακολουθούν να ζουν στο διακομματικά απατηλό "συννεφάκι" που πείθει τους εκάστοτε κυβερνώντες πως αρκεί η εκάστοτε ρηξηκέλευθη ιδέα να περάσει από το Κοινοβούλιο στο Εθνικό Τυπογραφείο...

Η οικονομική διπλωματία στην γωνία;

(Παραθέτω ψήφισμα του σωματείου "ΕΝΩΣΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ", δηλαδή των γνωστών ως Εμπορικών Ακολούθων, στελεχών του Υπουργειου Εξωτερικών με υψηλή εξειδίκευση και αποδεδειγμένη συμβολή στην οικονομική εξωστρέφεια της χώρας μας. Είναι στην πλειοψηφία τους Απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Το σχετικό Τμήμα έκλεισε με την ...ευγενική φροντίδα της Νέας Δημοκρατίας και πρωτοβουλία της "εκσυγχρονιστικής" κ. Μπακογιάννη, η οποία ακολούθησε εν προκειμένω την οικογενειακή παράδοση: ο πατήρ της είχε κλείσει, με πρωτοβουλία Αντώνη Σαμαρά, το Τμήμα Διπλωματικής Κατεύθυνσης της ΕΣΔΔ. Είδατε τί κάνει λίγη ιστορική γνώση; Δικό μου σχόλιο: Ρε πού πάμε, ρε! Πού πάμε;)

Ο εγχώριος εθνοφυλετισμός

(Αναδημοσιεύω πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Θεόδωρου Ζιάκα, που βρήκα στον πολύ ενδιαφέροντα ιστότοπο «Αντίφωνο», http://www.antifono.gr. Είχε δημοσιευθεί την Τρίτη, 22/07/2010)  

Αναλύοντας  την νεωτερική νοηματοδότηση  της εθνικής ταυτότητας την προηγούμενη φορά[1] διαπιστώσαμε ότι έχει δύο πόλους: τον εθνομηδενισμό και τον εθνοφυλετισμό. Παρατηρήσαμε ότι στο πλαίσιο της νεωτερικής αντίληψης μόνο ο εθνοφυλετισμός καλύπτει τις τρεις στερεότυπες παραδοχές της εθνικής ιδεολογίας (υπάρξεως, αξίας και αποκλειστικότητας). Αποδελτιώσαμε κατόπι τη ριζικά διαφορετική αντίληψη περί εθνικής ταυτότητας που κομίζει η προνεωτερική ελληνική παράδοση. Ας δούμε τώρα τι ακριβώς συμβαίνει επ’ αυτών στον σύγχρονο Ελληνισμό.

Ο σύγχρονος  Ελληνισμός είναι ο νεωτερικός Ελληνισμός, δηλαδή η ταυτότητά του νοηματοδοτείται  από τη νεωτερική παράδοση. Το γεγονός  όμως ότι έχουμε προνεωτερική ιστορία  χιλιάδων χρόνων κάνει τα πράγματα εξαιρετικά πολύπλοκα.

Η νεωτερική  νοηματοδότηση κυριαρχεί, συναρθρωνόμενη όμως με τις προνεωτερικές παραδόσεις, με αποτέλεσμα να διαφοροποιείται κι αυτή η ίδια.

Ο ελληνικός εθνομηδενισμός διαφέρει από τον δυτικό, όπως επίσης κι ο ελληνικός εθνοφυλετισμός. Η γενική διάταξη της επιρροής τους αναπαράγεται βέβαια και εδώ: ο πρώτος είναι κυρίαρχος και ο δεύτερος έξω από τα κέντρα της πολιτικής και ιδεολογικής κυριαρχίας.

Ας  αφιερώσουμε τη σημερινή συνάντηση  στον ελληνικό εθνοφυλετισμό, όπως εμφανίζεται σήμερα.

Περί αξιοκρατίας

(Η παρέμβαση που ακολουθεί έχει την χάρη της και την θέση της στον εσωτερικό διάλογο των Αποφοίτων ΕΣΔΔ-ΕΣΤΑ, κυρίως με τον λογιώτατο και πνευματώδη συνάδελφο κ. Ζαρταμόπουλο, σε κείμενο του οποίου απαντά. Αλλά την αναρτώ εδώ, διότι θεωρώ ότι έχει και μία αυτοτελή σημασία…)

Πρόσφατα είδε το φως πολυσέλιδη, επιδέξια και εύγλωττα γραμμένη, αλλά μακροσκελής και «σκοτεινή» κριτική στην πρόσφατη κίνηση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Αποφοίτων Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης να δημοσιοποιήσει Μελέτη για ένα νέο μισθολόγιο των Δημοσίων Υπαλλήλων. Πέρα από τις κριτικές για την μεθόδευση, τον χρόνο εκδήλωσης, το περιεχόμενο και τον επικοινωνιακό χειρισμό, υποβόσκει στο κείμενο αυτό και μία ακόμη πιο ριζική κριτική, απόλυτα νόμιμη, η οποία όμως πρέπει να επισημανθεί και να προβληματίσει κυρίως τους υπογράφοντες το κείμενο διαμαρτυρίας.

Η κριτική αυτή είναι εκείνη που αφορά ουσιαστικά στην ίδια την ύπαρξη και τον (ταξικό) ρόλο της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και ημών όλων ως αποφοίτων της.

Καλώς ορίσατε...

Σας καλωσορίζω στο διαδικτυακό μου ...σαλόνι!
Οφείλω μία εξήγηση για τον τίτλο του ιστολογίου:
Λοιπόν, στην μεταβυζαντινή εποχή, όταν οι αγιογράφοι άρχισαν να υπογράφουν τις εικόνες τους, προσέθεταν από συστολή την φράση  "τάχα και ζωγράφος".
Στην περίπτωσή μου αυτή η επιλογή δεν είναι ζήτημα συστολής, αλλά περιγραφής της επαγγελματικής κατάστασης εμού και περίπου 2.000 αποφοίτων των Εθνικών Σχολών Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που εκπαιδευτήκαμε μεν για στελέχη, αλλά συνήθως η ...καρδιά μας ξέρει πώς αντέχει.

Στον ιστοτόπο αυτόν όμως δεν θα βρείτε μόνο θέματα Διοίκησης, αλλά και πολλά (ελπίζω) άλλα.
Πολιτική, πολιτισμός, επιστήμη, χιούμορ, ό,τι "αλατίζει" την ζωή!
Καλή αρχή!